kryminalbl.blogspotblog.info/

Dagmara Andryka „Dama”

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Seria: Anna Maria Kier (Tom3)

Liczba stron: 328

ISBN: 9788382952087

 

 

Idąc za ciosem i mając pewien niedosyt, który pozostał we mnie po skończeniu drugiego tomu serii z Anną Marią Kier postanowiłem przynieść wam kolejną część. Tym razem jest to „Dama”. Autorka wspólnie z główną bohaterką stara się odkryć rodzinną tajemnicę związaną ze śmiercią matki Anny Marii Kier. Policjantka w związku z tą sprawą zaczyna przechodzić swoistą przemianę. Myśli o matce, której nie miała okazji poznać budzą w niej wyjątkowo silny instynkt macierzyński w stosunku do dorosłego już syna. Troska o zdrowie dziecka staje się silniejsza niż przywiązanie do pracy zawodowej. Kobieta ma wątpliwości, czy nie mając odpowiednich wzorców została wystarczająco przygotowana do roli matki. Mimo to robi wszystko, aby służyć pomocą ciężko choremu synowi.  Anna zawsze może liczyć na psychiczne wsparcie byłego męża i przyjaciółki oraz wspólniczki Wandy. Stan zdrowia młodego mężczyzny ciągle się pogarsza. Chłopak musi przejść operację ratującą życie, której wykonanie w kraju jest niemożliwe. Zdesperowana matka bez względu na wszystko szuka lekarza, który podjąłby się przeprowadzenia zabiegu. Niestety poszukiwania kończą się niepowodzeniem. W tym momencie z pomocą przychodzi Wanda. Dziewczyna wykorzystując swoje zdolności znajduje specjalistę, który jest w stanie uratować życie mężczyzny. Klinika, w której pracuje znajduje  się w Szwajcarii. Operacja, skomplikowany proces leczenia stanowią ogromną barierę finansową. Jedyną osobą zdolną do pokrycia kosztów całego przedsięwzięcia jest ojciec Anny. Kobieta ze względu na trudne relacje i odkrycie jego mafijnej przeszłości  kategorycznie odmawia pomocy. Decyduje się na samodzielne pozyskanie wymaganych środków. Czy jej się to uda i uratuje życie dziecka dowiecie się sami po przeczytaniu całej historii.

Oprócz wątku rodzinnego dostajemy tu również rozbudowany element kryminalny dotyczący tajemniczego zaginięcia dziecka.

Do agencji detektywistycznej trafia matka zaginionej sześć lat wcześniej Zosi. Dziewczynka została pozostawiona w wózku spacerowym, który znajdował się w pobliżu sklepu, gdzie przebywała matka. Kobieta podczas wizyty w agencji zachowuje się w sposób wskazujący na silne zaburzenia psychiczne. Nie radzi sobie z wyrażaniem emocji. Natomiast jej wypowiedzi są mocno niespójne. Jedno co wiadomo to to, że ciała dziewczynki  nie udało się odnaleźć i zaginęły po nim wszelkie ślady. Żadne tropy czy przypuszczenia nie przyniosły pożądanego rezultatu. Od samego początku śledztwa wszelkie podejrzenia koncentrowały się na ojcu Zosi. Mężczyzna prowadził komis samochodowy i jednocześnie miał powiązania z lokalnym światem przestępczym. Dodatkową przesłanką świadczącą przeciwko niemu była skłonność do stosowania przemocy domowej. Dzięki swoim układom mógł przekupić każdego dlatego nie postawiono mu żadnych zarzutów. Po rozwodzie z matką Zosi założył nową rodzinę, ale nie zmienia nawyków. Klaudia spędza całe dnie z dziećmi na placu zabaw. Pewnego dnia jej syn podczas zabawy znajduje puszkę i jest przekonany o tym, że znalazł skarb. Znalezisko w swoim wnętrzu zawierało klucze z brelokiem, na którym jest numer telefonu. Kobieta decyduje się zadzwonić pod ten numer, aby oddać klucze. Od tego momentu do akcji wkraczają Anna Maria Kier i Wanda Lechicka. W tym czasie ginie kolejne dziecko. Teraz przyszła pora na syna Szymona. W tym miejscu możemy sobie postawić pytanie czy porwanie to skutek prowadzonej  przez niego działalności?. Tego  czy Annie uda się uratować syna i tego kto stoi za porwaniami dzieci dowiecie się z lektury książki. Ja już  wiem teraz czas na was.

Książka jest zbudowana z trzech części podzielonych na  33 krótkie rozdziały. Napisana została w narracji trzecioosobowej przebieg fabuły poznajemy z punktu widzenia Anny Marii Kier Jej syna, Wandy, Lechickiej, Ireneusza Piaseckiego oraz rodziców zaginionych dzieci, a także potencjalnego porywacza. Autorka wielokrotnie przenosi się w przeszłość, aby ukazać tajemnicze fakty z życia bohaterów. Dotyczy to głównie dzieciństwa Anny. Jedocześnie książka zawiera wiele nieoczekiwanych zwrotów akcji. Dagmara Andryka świetnie pokazała, że umie stopniować napięcie, które znajduje częściowo punkt kulminacyjny na końcu książki. Zwrotu „częściowo” używam nie bez powodu ponieważ autorka pozostawiła sobie otwartą furtkę pełną niedomówień do kontynuacji serii, na którą czekam z niecierpliwością.

Podsumowując powiem, tyle że „Dama” z całej serii podobała mi się najbardziej. Dlatego swoim zwyczajem polecam ją wszystkim czytelnikom o skomplikowanej relacji rodzinnej.