kryminalbl.blogspotblog.info/

Katarzyna Puzyńska „Motylek”

 Mariusz Czubaj „ 21:37”

Wydawnictwo: W.A.B

Cykl: Polski Psychopata (Tom 1)

Seria: Mroczna Seria

Liczba stron: 272

ISBN: 9788328020528

 

 Z twórczością Mariusza Czubaja, profesora antropologii w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Autora około 22 książek nie tylko kryminalnych. Zetknąłem się po raz pierwszy, kiedy sięgnąłem po książkę „ 21:37”. Za tę powieść pisarz otrzymał w 2008 roku Nagrodę Wielkiego Kalibru dla najlepszej polskiej powieści kryminalnej i sensacyjnej.

Głównym bohaterem książki jest słynny śląski profiler Rudolf Heinz. (Dla nie wtajemniczonych w policyjne zagadnienia powiem, tylko tyle że profiler to psycholog zatrudniony w policji. Jego zadaniem jest stworzenie profilu osobowościowego mordercy na podstawie dowodów zebranych na miejscu przestępstwa, rozmów ze świadkami zbrodni, rodziną i znajomymi ofiary.)

Akcja powieści toczy się równocześnie w Katowicach i w Warszawie. W pierwszym przypadku okazuje się, że sprawa dotyczy dwóch zamordowanych kobiet. Natomiast  w drugim przypadku znaleziono zmasakrowane ciała dwóch kleryków z warszawskiego seminarium duchownego. W toku śledztwa prowadzonego przez komisarza wychodzi między innymi fakt świadczący o tym że młodzi mężczyźni mieli upodobania homoseksualne. Nie da się jednoznacznie stwierdzić, czy ich preferencje seksualne były powodem zbrodni.

Nasz bohater stawia sobie za cel chęć zbliżenie się do zamkniętego świata seminarium duchownego. Począwszy od hierarchii dostojników kościelnych skończywszy na zwyczajach księży. Komisarz próbuje zebrać jak najwięcej informacji przydatnych w dochodzeniu. Na tej podstawie buduje przykładowy portret psychologiczny sprawcy. Jak się możemy domyślać świat, w którym obracali się klerycy nie był zbyt kolorowy.

„21:37” to pierwsza część serii przygód komisarza Heinza. Postać głównego bohatera została skonstruowana w sposób fenomenalny. Jest on osobą doświadczoną przez los i niepozbawioną problemów zawodowych. Plusem tego policjanta może być znikoma skłonność do używania wulgaryzmów charakterystyczna dla tego środowiska.

Akcja książki rozwija się powoli, co moim zdaniem jest jej ogromnym atutem. Dzięki temu czytelnik  utrzymywany jest w napięciu do ostatniej strony, gdzie znajdziemy rozwiązanie całej sprawy.

Mnie wciągnęło, nie żałuje poświęconego czasu. Polecam tym, którzy jeszcze nie czytali J

Ryszard Ćwirlej „Śmiertelnie poważna sprawa”

Ryszard Ćwirlej „Mocne uderzenie

Wydawnictwo: MUZA

Seria: Milicjanci z Poznania ( tom 4)

Liczba stron: 448

ISBN: 9788328705685

 

Czwarty raz spotykamy się z naszymi ulubionym milicjantami z Poznania. Tym razem wydarzeniem kulturalnym, ściśle związanym z fabułą powieści jest Festiwal Muzyków Rokowych w Jarocinie.

Jak podają źródła festiwal ten powstał w 1970 roku. Początkowo była to impreza regionalna działająca pod nazwą „ Wielkopolskie Rytmy Młodych”. Od 1980 roku zyskał on status imprezy o zasięgu ogólnopolskim. W latach 1980-1982 funkcjonował jako „Ogólnopolski Przegląd Muzyki Młodej Generacji”. Natomiast w 1983 roku, został przemianowany na „Festiwal Muzyków Rockowych”. Podczas XIX edycji w 1988 roku został on oficjalnie wpisany do kalendarza kulturalnego Ministerstwa Kultury i Sztuki.[1]

Właśnie podczas XIX edycji festiwalu rozpoczyna się akcja powieści. Ciepły letni poranek, ostatni dzień imprezy. W jednym z namiotów zostaje znalezione ciało młodej kobiety, która zginęła w skutek uderzenia tępym narzędziem. Na miejscu zdarzenia pojawiają się milicjanci z Komendy MO, znani z poprzednich części serii. Jak zawsze muszą  działać szybko, bo dla zwierzchników liczy się skuteczność. Jak się okazuje jeszcze tego samego dnia  zostaje pobity i okradziony bliski współpracownik Grubego Rycha. Fakt ten mówiąc delikatnie nie cieszy lokalnego mafiosa. Zmuszony jest rozpocząć w tej sprawie śledztwo na własną rękę, w celu odnalezienia sprawców, odebrania swojej własność i wymierzenia im sprawiedliwość.

Książka napisana w stylu charakterystycznym dla autora.  Poza wspomnianą historia kryminalną, zostaje pokazany schyłkowy okres PRL  z jego wadami i zaletami. Przed naszymi bohaterami jak i całym społeczeństwem zaczyna pojawiać się zalążek kapitalistycznej przyszłości. Dla jednych jest powodem do obaw o ich dalsze życie i tęsknotą za oddalającą się przeszłością. Druga część społeczeństwa z ciekawością oczekuje na nadchodzące zmiany, ma nadzieję na poprawę własnego losu związanego ze zmieniającą się sytuacją społeczno-polityczną. Na koniec od siebie dodam, że tak jak poprzednie pozycje i  ta zasługuje na uwagę czytelnika, który z przyjemnością spędzi czas w towarzystwie ulubionych bohaterów. J

Ryszard Ćwirlej „Ręczna robota”

 

Wydawnictwo: MUZA

Seria: Milicjanci z Poznania (tom 3)

Liczba stron : 396

ISBN: 9788374147606

 

To już trzeci tom z serii Milicjanci z Poznania. Akcja powieści, jak w poprzednich dwóch tomach również osadzona została w realiach PRL. Tym razem nie jest związana z żadnym, znaczącym wydarzeniem historycznym. W tym przypadku książka zaczyna się 8 marca 1986 roku. Dla nie wtajemniczonych 8 marca (dzień kobiet) było jedynym świętem scalającym społeczeństwo z jedynie słusznym duchem Partii. Jedni i drudzy wspólnie obchodzili to święto, którego nieodzownymi atrybutami były goździki, rajstopy, produkt czekoladopodobny i kawa po turecku (kawa, nie najlepszej jakości, zalana wrzątkiem, podawana w szklance umieszczonej w aluminiowym koszyku z uchem „cukru najczęściej niebyło – stanowił towar deficytowy”).

Częścią wspólną, dla powieści tego autora jest znalezienie zwłok przez dwóch mężczyzn podczas alkoholowej libacji. Jak zawsze przełożeni naszych bohaterów oczekują od nich postępów w śledztwie (najlepiej na wczoraj). Na całe szczęście milicjantom do pomocy w śledztwie służy lista drobnych przestępców, którą w skrajnej potrzebie można się posłużyć. W tej sprawie ściągawka okazuje się bezużyteczna, ze względu na to, że ofiarami są przedstawiciele tej samej branży, mam tu na myśli kolejarzy.

Autor daje możliwość odwiedzenia w towarzystwie przedstawicieli  MO, wszystkich mrocznych zakamarków Poznania. Smaczku całej historii dodaje kilkukrotne przeniesienie fabuły do Katowic. Stwarza to, również  szanse na zestawienia ze sobą dwóch odmiennych rodzajów gwary. To znaczy gwary śląskiej i poznańskiej. Dla nie uświadomionych w tego typu mowie czytelników autor zamieszcza słownik zwrotów użytych w książce, co znacznie ułatwia jej czytanie.

Dodatkowo poza bohaterami pierwszoplanowymi i ich losami, o których pisałem trochę w poprzednich postach, tutaj pojawiają się ciekawie przedstawieni bohaterowie drugoplanowi. Za przykład możemy wziąć  Grubego Rycha (szefa lokalnego półświatka). Osobnik ten równolegle z milicją prowadzi własne dochodzenie w sprawie wyżej wspomnianych morderstw. Decyduje się na ten krok ze względu na związek jaki mają te zdarzenia z prowadzonymi przez niego interesami.  Mam tu na myśli nie do końca legalny handel dewizami oraz przemyt dóbr luksusowych z Niemiec  Zachodnich.

Książka stylem nawiązuje do poprzednich jest napisana lekko i przystępnie. Fabuła poprowadzona jest w zwięzły sposób, dzięki czemu czytelnik nie może oderwać się od zagadki kryminalnej. Oczywiście humor to podstawa powieści tego autora dlatego, to co kiedyś nie było śmieszne, teraz daje czytelnikowi spory ubaw. Według mnie jest to pozycja warta polecenia między innymi, w celu ukazania absurdu tamtych czasów oraz trudności w życiu codziennym. J

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Cykl: Milicjanci z Poznania

Liczba stron: 432

ISBN: 9788377853429

 

Kolejny raz spotykamy się z bohaterami  serii Milicjanci z Poznania. Staje się to za sprawą ukazania się na rynku czytelniczym drugiej części przygód naszych dzielnych milicjantów z Komendy MO w Poznaniu. W książce „ Trzynasty dzień tygodnia” autor po raz kolejny przenosi nas do czasów PRL. Tym razem akcja powieści  zostaje osadzona 13 grudnia 1981 roku, czyli w dniu wprowadzenia przez pewnego „smutnego pana” stanu wojennego na terenie całego kraju. Zostają  ograniczone prawa obywatelskie, zaczyna obowiązywać godzina milicyjna, zamknięto  ośrodki kultury, milkną telefony i przestają działać rozgłośnie radiowe . Jakby tego było mało na ulice wyjeżdżają czołgi i transportery opancerzone. Oprócz wojska na ulicach nie tylko Poznania, ale wielu innych miast pojawiają się kordony milicji.

Nie wdając się w szczegóły można powiedzieć, że celem władz komunistycznych było całkowite zlikwidowanie ruchu jakim była „Solidarność” oraz jej przedstawicieli.

W tej całej sytuacji politycznej milicjanci z wydziału kryminalnego  Poznańskiej MO począwszy od porucznika Marcinkowskiego, na zakale wydziału chorążym Teofilu Olkiewiczu skończywszy. Stają przed trudnym zadaniem jakim jest rozwiązanie zagadki dotyczącej serii powiązanych ze sobą morderstw. Pojawia się tu pytanie kim byli zamordowani?. Czy mieli ze sobą jakiś  związek? Czy był to zwykły napad rabunkowy połączony z morderstwem? Cała sytuacja ma jeden punkt wspólny, oczywiście nie zdradzę jaki. Powiem tylko tyle, że nasi bohaterowie nie mają łatwo w tej sprawie ponieważ równolegle z nimi dochodzenie prowadzi Służba Bezpieczeństwa, więc milicja musi działać szybko i sprawnie.

Lekki, napisany z humorem kryminał. Podlany niesamowitą ilością alkoholu (przykład: chorąży Teofil Olkiewicz, człowiek który nigdy nie chodzi trzeźwy dzień zaczyna od zrobienia flaszki, butelkę zabiera do pracy zamiast kanapek wiedząc ,że w biurku czeka kolejna) i wypalonych papierosów nawet tych dostępnych w PEWEX-ie.  Sam wątek kryminalny został trochę bardziej rozbudowany w porównaniu z pierwszą częścią. Nadal  stanowi on tło dla naszych boaterów oraz ich stylu bycia, podejścia do pracy i życia codziennego. Książka ta nie jest pozbawiona wad nie ma też samych zalet. Każdy znajdzie tu coś dobrego i coś do czego można się przyczepić. Ja znalazłem odpowiedź na wymienione wcześniej pytania, a teraz wam życzę owocnych poszukiwań. Jestem pod dużym wrażeniem kunsztu autora, który włożył ogromną ilość pracy w ukazanie smutnych dni 1981 roku z przymrużeniem oka.

Życzę przyjemnej lektury. J

Ryszard Ćwirlej „ Upiory spacerują nad Wartą”

Wydawnictwo:  MUZA

Seria: Policjanci z Poznania (Tom 1)

Liczba stron: 480

 ISBN: 9788328712515

„ Upiory spacerują nad Wartą” to pierwsza pozycja z cyklu „ Policjanci z Poznania” z jaką się zetknąłem. Do tego jakże przyjemnego spotkania doszło jak zwykle przez przypadek podczas zwiedzania biblioteki miejskiej połączonego z poszukiwaniami czegoś do czytania. W ten sposób zacząłem się wdrażać w nowy gatunek literacki jakim jest  kryminał neomilicyjny, za którego twórcę uważany jest autor wyżej wymienionej powieści i 23 innych książek nie tylko kryminalnych Ryszard Ćwrlej (ur. 1964). Absolwent socjologii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.

Moją uwagę  poza wątkiem kryminalnym, czyli ( serią brutalnych morderstw dokonywanych ze szczególnym okrucieństwem na kobietach) zwróciło  umieszczenie fikcyjnej historii w okresie, w którym większości polskiego społeczeństwa przyszło przeżyć długie lata. Mam tu na myśli okres PRL lub raczej zbliżający się jego nieuchronny koniec, czyli lata 80- te XX wieku.

Sam element kryminalny książki staje się  tylko środkiem do ukazania  relacji  Milicji Obywatelskiej i społeczeństwa PRL.  Polska Rzeczpospolita Ludowa miała uchodzić w oczach Władzy Ludowej i obywateli za miejsce pozbawione przestępczości. Zwłaszcza w obliczu zbliżającej się rocznicy porozumień czerwcowych.

Jedyne co łączyło władzę i społeczeństwo w tym przypadku to fakt, świadczący o tym że do tego typu zbrodni mogło dochodzić wyłącznie w krajach imperialistycznych natomiast na własnym podwórku było to nie do pomyślenia. Tropem  w śledztwie prowadzacym do rozwiazaniasprawy może być szerzące się podziemie fanów zachodnich produkcji filmowych  zawierającymi brutalne sceny. Milicja nie ma czasu na analizowanie nowych faktów w sprawie ze względu na naciski z góry i obawy przed przeciekami trafiającymi na społeczny grunt. Żeby dotrzeć do informacji trzeba wniknąć w środowisko przestępcze Poznania. I tu z pomocą przychodzą niezawodni funkcjonariusze wydziału kryminalnego tamtejszej komendy MO. Ich barwne charaktery przedstawione na kartach tej książki wskazują że nadają się oni idealnie do tego celu.

Nasi bohaterowie mozolnie dążą do rozwiązania zagadki, ale nie zdają sobie sprawy z tego że jest ktoś kto za pomocą wszelkich dostępnych środków pragnie uniemożliwić im rozwiązanie zagadki.

Cechą charakterystyczną tej książki jest możliwość odwiedzenia miasta Poznań w okresie PRL poprzez świetnie przedstawionych bohaterów operujących lokalną gwarą tak zwani Poznaniacy z krwi i kości. Książka może się spodobać mieszkańcom dawnego Województwa Poznańskiego, osobom które przeżyły PRL, a także osobom które chciałyby się dowiedzieć czegoś o czasach będących dla nich odległą przeszłością. Jest to pozycja warta uwagi także ze względu na język jakim jest napisana nie chodzi mi tu tylko o gwarę, ale mam tu na myśli cytaty jakimi posługują się bohaterowie

Polecam naprawdę „ Upiory spaceruja nad Wartą” :) 

Remigiusz Mróz „Zaginięcie”

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Seria:  Joanna Chyłka (Tom 2)

ISBN:  9788379762996

Liczba stron:  512

 

Recenzję pierwszego tomu  losów Joanny Chyłki i Kordiana Oryńskieg przedstawiłem w poprzednim poście. Teraz nadeszła pora, aby napisać parę słów na temat kolejnego tomu z całej 11 tomowej serii książek, której bohaterami są wyżej wspomniane postacie.

W tym miejscu spróbuję nakreślić główne wątki powieści  pt. „Zaginięcie”. Postaram się to zrobić ujawniając jak najmniej szczegółów. Nie chodzi mi o to, żeby przepisać  książkę tylko zachęcić potencjalnego czytelnika do sięgnięcia po tę pozycje.

Fabuła powieści opiera się na wątku związanym z zaginięciem i zabójstwem trzyletniej dziewczynki, córki  bogatych rodziców. Do całego zajścia dochodzi podczas spędzania przez całą trójkę czasu wolnego w należącym do nich domu letniskowym w miejscowości Sajenko położonej nieopodal niewielkiego jeziora. Wszystkie okoliczności w jakich doszło do zdarzenia świadczą  przeciwko rodzicom dziecka, którzy stają się niejako jedynymi podejrzanymi w sprawie. I w tym miejscu pojawiają się bohaterowie całej serii czyli Joanna Chyłka i Kordian Oryński. Mają oni podjąć się obrony małżeństwa i za wszelką cenę uwolnić ich od zarzutu morderstwa stawianego przez prokuraturę. Chyłka nie jest do końca przekonana co do niewinności klientów. Między innymi dlatego, że o pomoc  w sprawie zwróciła sie matka dziecka. Osoba po której można spodziewać się wszystkiego i jak się później okaże dawna znajoma Chyłki. Poza  wątkiem głównym pojawiają się interesująco rozbudowane wątki poboczne, które będą mają wpływ na ostateczne rozwiązanie zagadki. Nie będę pisał nic o zakończeniu książki ponieważ, żeby poznać jego treść należy tę książkę przeczytać i dopiero wtedy zdecydować czy było adekwatne do całości.

Od siebie dodam tyle, że dodatkowej pikanterii całej sprawie dodawały nietuzinkowe pomysły Oryńskiego, a także zdanie Chyłki na ich temat wyrażone w postaci śmiesznych komentarzy. Na podstawie tej powieści został nakręcony serial telewizyjny, który może wydawać się interesujący dla osób nie znających książki. Na mnie nie wywarł dużego wrażenia, ale o tym szerzej w którymś z kolejnych postów.

Ode mnie to wszystko zapraszam do lektury, a sam zabieram się za kolejną książkę. J

Remigiusz  Mróz „Kasacja”

Autor: Remigiusz Mróz

Wydawnictwo

Cykl: Joanna Chyłka ( Tom 1)

Ilość stron: 496

ISBN: 9788366431614

 

Następną pozycją, którą chcę wam przedstawić drodzy fani polskiego kryminału jest „ Kasacja” autorstwa Remigiusza Mroza, uważanego za najbardziej płodnego pisarza ostatnich lat.

Autor z wykształcenia doktor prawa. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Leona Koźmińskiego, gdzie uzyskał stopień doktora nauk prawnych. Za książkę „Kasacja”, o której chcę napisać kilka słów otrzymał Nagrodę Czytelników Wielkiego Kalibru w 2016r. Ponadto jest autorem kilkudziesięciu książek o tematyce kryminalnej. Jego książki zdobywają status najchętniej czytanych wśród wielbicieli kryminału w Polsce i za granicą.

Minął już jakiś czas od kiedy zetknąłem się z tą książką. W ramach wprowadzenia dodam, że właśnie dzięki tej pozycji zainteresowałem się polską literaturą kryminalną. A teraz czas na przedstawienie kilku głównych wątków tej powieści.

Cała fabuła książki toczy się w trzech kierunkach. Pierwszy z nich dotyczy relacji pani mecenas i jej aplikanta Kordiana Oryńskiego.  Drugi stanowi zagadka zabójstwa dwojga ludzi przez syna wpływowego biznesmena. Ostatni wątek dotyczy relacji jakie łączą naszych bohaterów z psychopatycznym mordercą, którego  przyszło im bronić. Pani mecenas jest dumą słynnej warszawskiej korporacji. Cechuje ją upór w dążeniach do osiągnięci sukcesu na Sali sądowej. Jest to osoba zdolna do wszystkiego, aby tylko osiągnąć zamierzony cel. Oprócz tego nie jest osobą pozbawioną wad. Posiada również skrywaną tajemnicę, ale o niej dowiecie się z kolejnych stron książki. Natomiast Kordian Oryński jako młody aplikant w znanej kancelarii trafia od razu na głęboką wodę. Jego opiekunką zostaje słynna mecenas Chyłka co od początku nie wróży niczego dobrego dla młodego prawnika. Musi poznać bezwzględne zasady swojej patronki i je zaakceptować żeby ich współpraca jakoś się układała a nie jest to osoba skłonna do ustępstw.

Nasi bohaterowie mają trudny orzech do zgryzienia w postaci sprawy podwójnego zabójstwa dokonanego rzekomo przez ich klienta. Sprawa jest o tyle trudna, że wszystkie fakty dotyczące tych  zbrodni świadczą na nie korzyść oskarżonego. A jakby tego było mało sprawa ma decydujący wpływ na prestiż kancelarii.

Sam klient nie jest chętny do pomocy swoim obrońcom. Jest wyraźnie rozbawiony całą sytuacją, toczy, grę wokół własnych zasad. Manipuluje faktami,  wydarzeniami według własnego uznania. Ponadto nie przyznaje się do winy, ale nie zaprzecza, że dopuścił się zarzucanych mu czynów.

Moim zdaniem „Kasacja” to książka wciągająca, napisana lekkim językiem. Mimo, że jest to powieść kryminalna zawiera sporą dawkę humoru. Jako początek z twórczością tego autora z całą stanowczością  polecam tą pozycję fanom gatunku jak i początkującym. Jest to pozycja trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony

Tym, którzy jeszcze nie czytali życzę przyjemnej lektury a ja zabieram się za kolejny tom. J

Olga Rudnicka "Diabli nadali"

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka, 2015

Liczba stron: 447

ISBN: 8380691474,

Pewnego razu podczas poszukiwań lekkiego kryminału od, którego dobrze by było rozpocząć sezon wakacyjny natrafiłem na powieść „ Diabli Nadali” Olgi Rudnickiej (ur. W 1988r.). Absolwentki Pedagogiki w Wyższej Szkole Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu. Autorki około 20 książek o tematyce kryminalnej i nie tylko. Ze względu na wątek kryminalny pasujący do tematyki tego bloga zwróciłem uwagę na powieść zatytułowaną „Diabli Nadali”.

Akcja powieści toczy się w okuł zagadkowej śmierci dyrektora kreatywnego dużej firmy reklamowej. Osobnik ten uchodził za bożyszcze wśród otaczających go kobiet. Będąc jednocześnie obiektem nienawiści zdradzanych mężczyzn, z których każdy miałby motyw do zabójstwa. Fabułę powieści nakręca fakt skrywanej przez dyrektora tajemnicy. Tajemnicę tą poznaje jedynie sekretarka dyrektora, dla której staje się ona ogromnym ciężarem. Postanawia na własną rękę rozwiązać zagadkę śmierci swojego przełożonego. Decyduje się na ten krok ze względu na nietypowe okoliczności w jakich zostało znalezione ciało jej pracodawcy. W rozwiązaniu tej zagadki pomaga jej młody absolwent szkoły policyjnej, który rozpoczyna staż w wydziale kryminalnym lokalnej komendy policji

Podczas czytania tej książki znajdziesz odpowiedź na nurtujące cię pytania dotyczące fabuły. Znalazłem odpowiedzi na wszystkie nurtujące mnie pytania dotyczące historii opisanej w książce. Jeden aspekt przez jakiś czas nie dawał mi spokoju. Mianowicie zastanawiałem się nad tym do kogo skierowana jest ta książka. Początkowo wydawało mi się że tylko dla kobiet, ale po dłuższym namyśle doszedłem do wniosku, że jednak dla wszystkich,  którzy chcą przyjemnie spędzić wolny czas w towarzystwie przyjemnej lektury. Ja mam to już za sobą szkoda, że tak szybko.

Życzę przyjemnej lektury i miłych wakacji. 😊

Podczas szukania inspiracji do kolejnego posta przeglądałem różne fora dotyczace literaury kryminalnej. Zauważyłem coś co mnie wyjatkowo zainteresowało. Mam na myśli ogromną ilość nowych tytułów mniej lub bardziej wartych uwagi. Z drugiej strony pojawił się problem z dostępnością nowosci w bibliotekach, ale o tym pisalem w jednym z poprzednich postów. Ta kwestia dotyczy również cen nowych książek w księgarniach o tym też już pisałem wcześniej. Teraz chcę poruszyć inny problem. Mianowicie chodzi mi o dostępność do kryminałów w czasie pandemii, którą mamy obecnie doczynienia na każdym kroku. Przez dłuższy czas nie można było odwiedzać bibliotek ze wzgledu na obawy przed zarażeniem. Te miejsca przez dłuższy czas były poprostu zamknięte. Problem pandemii nie ominął również księgarni. Różnica między biblioteką, a ksiegarnia była taka ze wpuszczano do niej klientów, ale bez wzmorzonych środków bezpieczenstwa się nie obyło (maseczki, rękawiczki jednorazowe, środki dezynfekcyjne). Ogromnym zainteresowaniem w tym trudnym okresie cieszyły się wszelkiego rodzaju księgarnie internetowe. Prześcigając sie różnego rodzaju promocjami w celu przyciagniecia nowych klientów i utrzymaniu dotychczasowych.

Podczas przegladania jednego forum internetowego natknąłem się na pytanie, które stało się tym samym tytułem kolejnego wpisu na tym blogu. Pytanie to okazało się wyjątkowo interesujące miedzy innymi dlatego, że odnosi się do wielu różnych etapów edukacji młodzieży i osób dorosłych. Nie wiem jak kwestia literatury kryminalnej jest obecnie traktowana w szkołach średnich, ale za moich czasów nie było mowy o analizowaniu książek kryminalnych. Fakt ten wynikał z tego, że program nauczania opierał się na analizowaniu wybranych książek charakteryzujacych poszczególne epoki literackie. Oprócz tego pojawia się kwestia przemocy będąca motywem przewodnim tego typu powieści. A także problem wypaczenia psychiki młodzieży przez tego typu książki. Młodzież jak to młodzież sięga po rzeczy nie koniecznie przeznaczone dla nich nie mówiąc ostrzej zabronione. Dotyczy to również literatury kryminalnej. Moim zdaniem wynika to z faktu zmuszania przez nauczycieli do czytania książek które nie koniecznie interesują współczesną młodzież. Niechęć do lektur szkolnych nie o minęła również mnie. Dopóki nie trafiłem na powieści kryminalne nie czytałem prawie nic patrz szkoła średnia, ale o tym później. Próbowałem eksperymentów z różnymi gatunkami literackimi niestety nic nie zainteresowało mnie tak jak powiesci kryminalne. Wracając do kwestii książek kryminalnych jako lektur szkolnych istniałoby prawdopodobieństwo, że mój egzamin pisemny na maturze wyglądałby nie co inaczej. W kwestii wyjasnienia dla obecnej młodzieży zdajacej maturę. Dawno temu to znaczy w czasach kiedy zdawałem egzamin dojrzałości podstawowym wymogiem było napisanie wypracowania na temat zwiazany z nudną lekturą szkolną. Problemu nie było jeśli egzaminowany przeczytał wszystkie lektury w czasie trwania nauki. Tragedia pojawiała się w momencie kiedy tak jak wczesniej wspomniałem nie przeczytało się nic lub niewiele. Z perspektywy czasu uważam, że literatura kryminalna powinna stać się elementem programu kształcenia ostatnich klas szkół średnich. Gdyby tak było za moich czasów skróciłoby mi to drogę do poznania tego typu książek i ułatwiło napisanie kilkustronnicowego wypracowania w oparciu o przeczytane książki . Z drugiej jednak strony mógłby pojawić się element niecheci do czytania wynikajacy ze zmuszania do konkretnych autorów charakteryzujacych ten gatunek i analizowania stworzonych postaci.

Wszelkie rozważania na temat nowo przeczytanej powieści kryminalnej należałoby poprzedzić przedstawieniem jakieś konkretnej definicji pojęcia powieść kryminalna. Z jednej strony łatwo powiedzieć, weź słownik, encyklopedię, przeczytaj kilka artykułów dotyczących tej materii i wybierz to co najbardziej Ci odpowiada. Problem pojawia się wtedy kiedy przez to wszystko przebrniesz. Dochodzisz do wniosku, że nie ma jednej wystarczającej definicji, żeby opisać to pojęcie ponieważ każdy z badaczy zajmujący się tą problematyką formułuje na własny swój własny model tego pojęcia w oparciu o własne badania i doświadczenia. Na potrzeby tego wpisu spośród wielu definicji wybrałem dwie różne.
Pierwsza z nich ukazuje typowo naukowe podejście do tego zjawiska, natomiast druga opisuje je w sposób ogólny.
Naukowcy określają powieść kryminalną jako zjawisko, które w centrum swoich zainteresowań stawia zagadnienie zbrodni, to jest przestępstwa oraz drogi do rozwiązania zagadki tego przestępstwa. Literatura kryminalna, a tym samym powieść kryminalna nie stosuje motywów kryminalnych jedynie jako pretekstu do rozwiązania innych kwestii, choć często porusza zagadnienia moralne. Powieść ta nie odnosi się czysto do sfery sacrum lub profanum, mimo że nawiązuje do walki dobra ze złem. Jej cechą charakterystyczną jest wyraźne sformułowanie fabuły.
Ogólnie można powiedzieć, że powieść kryminalna charakteryzuje się zarysowaną fabułą wokół zbrodni, okoliczności dojścia do niej, samego dochodzenia oraz ujawnienia osoby sprawcy. Współcześnie przyjmuje się, że powieść kryminalną dzielimy na cztery podstawowe rodzaje, a mianowicie:
- Powieść sensacyjno-awanturnicza w Polsce ten typ powieści pojawił się w dwudziestoleciu międzywojennym. Oprócz eksponowania wątku przestępstwa duży nacisk kładzie się w  niej na niezwykłe przygody bohaterów, w tym także przygody miłosne. Główni bohaterowie to dżentelmeni balansujący na granicy prawa lub stojący z nim w konflikcie.
- Powieść detektywistyczna również największym powodzeniem cieszyła się w okresie międzywojennym. Wśród utworów tego typu na pierwszy plan wysuwa się postać detektywa, który działa z ramienia prawa. Bohater prowadzi posługując się metodą dedukcji, czyli racjonalnego rozumowania polegającego na wyciągnięciu wniosków z obserwacji. Logika jest najgroźniejszą bronią jaką wykorzystuje w walce o sprawiedliwość. Kontakty między sprawcą, a detektywem przybierają formę intelektualnej rozgrywki, której finezja jest istotą powieści detektywistycznej i stanowi o jej jakości.
- Czarny kryminał amerykański. Utwory tego nurtu prezentują ponurą wizję otaczającej rzeczywistości, w której dobro i zło w czystej postaci nie istnieje. Cały świat jest skażony występkiem, prawie każdy ma coś na sumieniu. Czarny kryminał polemizuje niejako z uładzoną i naiwną, przez co nie prawdziwą  wizją świata prezentowaną w powieści detektywistycznej. nie jest to już zagadka kryminalna, ale historia o wątku sensacyjnym. Główny bohater nie rozwiązuje problemów wyłącznie dzięki dedukcji, ale poprzez osobiste zaangażowanie w dochodzenie i schwytanie przestępcy. Występujący tu detektyw nie jest już postacią jednoznacznie pozytywną. Często zamiast logicznego rozumowania posługuje się przemocą i nagina prawo, nie cofa się przed niczym. Jest niemalże tak plugawy jak świat, z którym przyszło mu się zmierzyć. Działając najczęściej w ramach prywatnych biur detektywistycznych, sytuuje się gdzieś między dobrem, a złem. Oscyluje między porządkiem prawnym, a światem przestępczym. Działa jednak w imię sprawiedliwości co sprawia, że jego postępowanie podlega łatwej ocenie moralnej.
- Powieść milicyjna rozwijana wyłącznie w krajach obozu socjalistycznego. Łączyła elementy kryminału sensacyjnego, detektywistycznego oraz pewne cechy socrealistycznej powieści tendencyjnej. Przedstawiony w powieściach świat był wyidealizowany wizją socjalizmu, w którym działania śledcze funkcjonariuszy milicji, niezmiernie prowadziły do schwytania przestępcy. Fabuła opierała się na żmudnym dochodzeniu, w którym eksponowana była instytucja milicji, przez opowiadane historie przypominają hymn wznoszony na cześć systemu niż choćby prawdopodobny scenariusz kryminalnych wydarzeń. Powieść milicyjna charakteryzuje się dodatkowo schematycznością fabuły i słabym zindywidualizowaniem postaci. Sztampa i i uproszczenia są środkami realizacji propagandowych celów tej odmiany powieści kryminalnej, której początki sięgają końca stalinizmu, a koniec przypada na czas rozpadu Związku Radzickiego.
Mam nadzieję, że choć w minimalnym stopniu udało mi się przybliżyć  miejsce powieści kryminalnej w literaturze. Zdaję sobie sprawę z tego iż nie wyczerpałem w całości tematu jakim jest zdefiniowanie pojęcia powieść kryminalna. Mimo to mam nadzieję, że kolejne wpisy dotyczące przeczytanych przeze mnie książek będą w pełni oddawać moje własne spostrzeżenia i zachęcą fanów tego gatunku do zapoznania się z moimi ulubionymi pozycjami :)

Obecnie żyjemy w swiecie galopujacej cyfryzacji, gdzie papier zostaje zastąpiony elektronicznymi zamiennikami. Urzadzenia te występują pod różnymi postaciami rozpoczynajac od zwyklych komputerów stacjonarnych, komputerów przenośnych, smartfonów i e-bookow, ktore stwarzaja możliwość czytania ksiazek wielu roznych formatach zapisu tekstu. Obecnie istnieje moda na to by te urzadzenia stawały się coraz mniejsze np. Smartfon lub czytniki e-bookow. Są to urzadzenia wyposażone między innymi w dużą pamięć pozwalajaca zgromadzić ogromne ilosci ulubionych książek
Mimo dużego rozwoju nowych technologii pozwalajacych na umilenie czasu poprzez czytanie, w dalszym ciągu pozostają zwolennicy bliskiego kontaktu z książkami w formie papierowej. Osoby te mimo tego, że książka potrafi trochę ważyć zwłaszcza w podróży nie potrafią sobie wyobrazić innego sposobu na spędzanie wolnego czasu. Spotkałem się również z tym, że książka poza walorem wzrokowym, dotykowym może pozytywnie oddziaływać pozytywnie na zmysł węchu. Osobiscie znam osoby, ktore do tego ostatniego aspektu podchodzą ze szczególnym uwzglednieniem. Istnieje ponadto grupa osób, dla ktorej książki w postaci papierowej kojarzą się z dzieciństwem i przekazywaniem historii dotyczacych otaczajacego nas świata przez kolejne pokolenia
Na koniec pojawia się pytanie co wybrać książkę w formie papierowej czy elektronicznej. Ja ze swojej strony pozostawie tę kwestię nie rozwiazana. Każdy musi znaleźć swoją odpowiedź.
Owocnego szukania :)
Do nastepnego razu