kryminalbl.blogspotblog.info/

 Katarzyna Puzyńska „Łaskun”

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Seria: Lipowo (Tom 6)

Liczba stron: 832

ISBN: 9788380975736

 

Łaskun- gatunek drapieżnego ssaka z rodziny wiewiórkowatych. Występuje od Indii po Filipiny i południowe Chiny. Zasiedla tropikalne lasy. Gatunek nadrzewny, aktywny nocą. Prowadzi samotniczy tryb życia. Wykazuje zachowania terytorialne. Jest gatunkiem wszystkożernym. Żywi się głównie owocami, gryzoniami (głównie myszy i szczury) i innymi drobnymi kręgowcami, owadami, a także zielonymi częściami roślin. Zagrożony wydziela cuchnącą substancję gruczołów przy odbytowych. Gruczoły te są dobrze rozwinięte u przedstawicieli obu płci. Łaskun niszczy plantacje owocowe. Ziarna ze zjadanych przez niego owoców kawowca są po wydaleniu wykorzystywane do produkcji kawy kopi luwak, najdroższej kawy świata.[1]

„Łaskun” to również tytuł szóstej części serii Lipowo. Tym razem policjanci wydziału kryminalnego z Komendy w Brodnicy zostali wezwani do rozwiązania sprawy związanej z zabójstwem pewnego bezrobotnego sędziego. Na miejscu zdarzenia znaleziono mrożącą krew w żyłach inscenizację. Złożoną z dwóch rozczłonkowanych i połączonych ze sobą ciał. Makabryczna postać odziana była w suknię i korale wykonane z pereł. Jedną z ofiar był wspomniany sędzia. Drugie ciało należało do młodej kobiety. W toku prowadzonego śledztwa na miejscu zdarzenia znaleziono dowód przez, który aspirant Daniel Podgórski zostaje uznany za głównego podejrzanego. Czy to on jest sprawcą?.

Przyznam się od razu do tego, że to moje drugie podejście do tej części serii. Za pierwszym razem zabrałem się do niej bez znajomości poprzednich pięciu tomów. Wtedy przebrnięcie przez książkę mającą 832 strony podzieloną na 11 części i złożoną ze 125 rozdziałów stanowiło istną drogę przez mękę. Natomiast drugie zetknięcie z tą pozycją to sama przyjemność. Udało mi się dotrzeć do poprzednich części poznać bohaterów i zrozumieć łączące ich relacje co ułatwiło mi czytanie tej książki kolejny raz. Autorka dba o każdy najdrobniejszy szczegół . Poświęca sporo miejsca opisom otaczającej przyrody, która staje się nie jako jednym z bohaterów. Drobiazgowo opisuje również pomieszczenia, w których rozgrywa się akcja. Każdy bohater poza tymi których dobrze znamy i zdążyliśmy polubić posiada swoją wewnętrzną tajemnicę, która ma zasadniczy wpływ na ich późniejsze postępowanie. Luźne wątki między, którymi początkowo nie znajdziemy żadnego związku (dlatego miałem z tą książka trudności przy pierwszym podejściu) łączą się w spójną całość. W tym przypadku żadnego z wątków nie dałoby się pominąć ponieważ doprowadziłoby to powstania  rażących niespójności. Występują tu jak zawsze świetnie skonstruowane dwa elementy, czyli element obyczajowy oraz psychologiczny. Ten drugi jest szczególnie interesujący ponieważ autorka sporo miejsca poświęca zawiłościom ludzkiej psychiki w oparciu o przykłady mające oparcie w literaturze naukowej.

 Jak dla mnie książka od strony stylistycznej ma jeden drobny defekt w  postaci trudnych w odbiorze zdań. Ich konstrukcja  gramatyczna pozostawia wiele do życzenia. Fabuła powieści trzyma czytelnika w ciągłym napięciu nie pozwalając mu na chwilę wytchnienia. Nie ma co się rozpisywać książka z całą pewnością jest fantastyczna, żałuję tylko że do tego wniosku doszedłem dopiero po dwukrotnej lekturze.