kryminalbl.blogspotblog.info/

Małgorzata Rogala "Zapłata"

Seria: Agata Górska i Sławek Tomczyk (Tom1)

Liczba stron: 350

ISBN: 9788379760855

Spostrzegawczość to jedyny skuteczny sposób na rozwiązanie najbardziej skomplikowanej zagadki kryminalnej. Tymi słowami rozpocznę przemyślenia na temat "Zapłaty", czyli kryminału, którego autorką jest Małgorzata Rogala. Ta cecha jest w stanie ocalić przed więzieniem wieloletnią przyjaźń dwóch kobiet połączonych przez traumatyczne doświadczenia, które je dotknęły w dzieciństwie.

Kilka lat po wspomnianym zdarzeniu w jednym z warszawskich klubów dochodzi do zabójstwa. Ofiarą jest syn wpływowego, stołecznego adwokata. Jest to początek intrygujących  wydarzeń ponieważ po pewnym czasie w nietypowych okolicznościach ginie młody biznesmen. Pewne jest to, że mężczyźni zginęli w taki sam sposób. Starsza aspirant Agata Górska i komisarz Sławek Tomczyk zostali zadysponowani do rozwiązania sprawy pierwszego morderstwa. W toku prowadzonego śledztwa okazuje się, że dwóch zabitych mężczyzn łączy wspólna przeszłość sięgającą ośmiu lat wstecz oraz ich domniemanego związku z pobiciem ze skutkiem śmiertelnym chłopaka przyjaciółki Agaty Górskiej oraz sposób w jaki zginęli. Śledztwo okazuje się wyjątkowo trudne z powodu bliskich relacji jakie łączą Agatę Górską z główną podejrzaną, która miała motyw i umiejętności potrzebne do dokonania obydwu zbrodni. Pojawia się pytanie czy to ona była sprawcą?. Czy nie ukrywa kluczowych informacji dla przebiegu śledztwa?.

Jak wspomniałem na wstępnie "Zapłata" to początek serii dla wyjątkowo spostrzegawczych czytelników. Autorka od samego początku skutecznie myli tropy i wprowadza nieoczekiwane zwroty akcji. Z drugiej strony nie jest to typowy kryminał, w tym przypadku nie jest wada, lecz zaleta. Znajdziemy tu sporo wciągających wątków obyczajowych oraz wątek miłosny, który nie okaże się bez znaczenia dla prowadzonego śledztwa.

Bohaterowie powieści są wyjątkowo wiarygodni od samego początku można się z nimi zaprzyjaźnić. Łączy ich wspólna przeszłość odczucia i przeżycia, praca nad śledztwem oraz rodzące się uczucie.

Od książki bardzo trudno się oderwać, czyta się ją w napięciu ponieważ osoba sprawcy nie jest oczywista. Autorka pozostawia tworząc zakończenie punkt wyjścia do kolejnej historii dlatego istotna dla tej serii jest chronologia wydarzeń.

Wszystkim chętnym, którzy tak jak ja postanowią rozpocząć swoją przygodę z twórczością Małgorzaty Rogali polecam "Zapłatę" i życzę przyjemnej lektury.

Bartosz Szczygielski "Winni jesteśmy wszyscy" 

Liczba stron: 391

ISBN: 9788366736177

"Winni jesteśmy wszyscy" to jedna z nowszych pozycji jaka wyszła z pod pióra Bartosza Szczygielskiego,a druga po którą zdecydowałem się sięgnąć. W tym poście zastanowię się nad tym, czy był to dobry wybór czy jednak nie. Jak zawsze rozważania rozpocznę od przedstawienia fabuły.

Powieść rozpoczyna się w piątkowe popołudnie. Miejscem akcji jest jedna z korporacji zajmująca się bezpieczeństwem informacji. Dochodzi tam do pewnego zdarzenia, które na zawsze zmieni życie specjalisty do spraw pozyskiwania i przetwarzania danych Konrada Łazara. Pół roku później popełnia samobójstwo Ewelina sekretarka, która znajdowała się razem analitykiem w biurowcu firmy. Ojciec dziewczyny jest przekonany o tym, że nie było to samobójstwo prosi Łazara o pomoc w rozwiązaniu sprawy. Konrad wpada w ciąg zdarzeń, które utwierdzają go w przekonaniu, iż te dwie sprawy mają jakiś punkt wspólny. Rozpoczyna na własną rękę śledztwo, które ma na celu wyjaśnienie mrocznych wydarzeń, których był świadkiem.

Najważniejszym elementem powieści jest czas będący następstwem kluczowego zdarzenia jednocześnie wskazując jak do niego doszło. Ponadto stopniuje napięcie czytelnika. Wraz z nim przenosimy się o kolejne pół roku, gdzie chronologia zdarzenia staje się bardziej usystematyzowana.

Powieść została napisana w narracji trzecioosobowej z dwóch punktów widzenia. Jako pierwszy pokazany jest sposób postrzegania zdarzeń przez Łazara. Natomiast odmienny punkt widzenia prezentuje policjantka Izabela Mann. W jej przypadku można pokusić się o stwierdzenie, że kobieta stara się pomóc Łazarowi w rozwiązaniu sprawy. Ostatecznie muszę przyznać, że zastosowanie dwóch różnych sposobów spostrzegania zdarzeń przynosi bardzo ciekawy efekt. Nie wiem czy to tylko moje odczucie, ale w niektórych fragmentach niesamowicie trudno było mi się skupić czasami stawały się one wyjątkowo nudne. Przyznam, że po moim pierwszym kontakcie z twórczością autora oczekiwałem czegoś bardziej emocjonujacego więc czuję wynikający z tego faktu pewien niedosyt. Powieść ma w sobie mroczny element. Niestety odchodzi on na dalszy plan z powodu niezbyt interesującej konstrukcji postaci. Po pierwsze Łazar były żołnierz pracujący jako analityk, który w pewnym momencie traci pracę co jeszcze bardziej pogłębia jego fobię na temat cen ulubionych produktów. Kiedy traci pracę ciężko jednoznacznie określić z czego się utrzymuje ponieważ nie jest ani detektywem, ani dziennikarzem śledczym, a jego metody pozostawiają wiele do życzenia. Pomagająca mu policjantka Izabela Mann nie jest typową przedstawicielką tego zawodu, do których przyzwyczaili nas autorzy piszący kryminały. Jest to osoba, u której próżno szukać uporządkowania charakterystycznego dla stróżów prawa. Ma skłonności do stosowania przemocy nawet w sytuacji, gdzie jest ona zbędna.

Na koniec powiem, że w powieści drzemie niewykorzystany potencjał. Wkradło się tu sporo haosu. Bohaterowie również nie specjalnie mnie zachwycili. Jedno co zasługuje to tempo prowadzenia akcji. Winni jesteśmy wszyscy" to przyzwoity kryminał, w którym zabrakło pewnego efektu zaskoczenia. Czasu poświęconego na jego przeczytanie nie żałuję, ale że nie uważam, żeby pozostał mi w pamięci na długo. Mimo wszystko polecam.

Agnieszka Pietrzyk "Las zaginionych"

Liczba stron: 359

ISBN: 9788367176347

Poraz pierwszy zwrocilem uwagę na Agnieszkę Pietrzyk ogladajac wywiad z jej udziałem promujący książkę "Las zaginionych". Od tamtej pory postanowiłem przyjrzeć się bliżej twórczości autorki. Zacząłem jak zawsze od końca, czyli wziąłem do ręki właśnie "Las zaginionych",któremu spróbuję się szerzej przyjrzeć.

W Kadynach, małej miejscowości nieopodal Elbląga dochodzi do zaginięcia jednej z trzech nastolatek, które wybrały się na konną przejażdżkę po okolicznych lasach. Towarzyszki zaginionej podczas przesłuchania zeznają, iż ich koleżanka w momencie, gdy widziały ją ostatni raz była cała i zdrowa. Tym samym Policja rozpoczyna trudne śledztwo z powodu braku jakiegokolwiek punktu zaczepienia. Rodzice dziewczyn mocno przeżywają zaistniałą sytuację. Dla rozładowania napięcia postanawiają zaprosić do siebie bliskich znajomych wraz z dziećmi. Początkowo Iwaszynowie niechętnie przystają na propozycję przyjaciół. Ostatecznie decydują się na krótkie wakacje. Kilka dni po przyjeździe do Kadyn Karolina Iwaszyn postanawia wybrać się na przejażdżkę konną, którą rozpoczyna w tym samym miejscu co córki znajomych i zaginiona dziewczyna. Z czasem okazuje się, że też znika w tajemniczych okolicznościach. W związku z kolejnym zaginięciem zaczyna pojawiać seria pytań bez odpowiedzi. Chociażby o to czy obydwa zaginięcia mają punkt wspólny?. Czy policja trafi na jakiś ślad pomocny w rozwiązaniu sprawy?.

Książka została napisana w narracji trzecioosobowej. Akcja toczy się w dwóch przedziałach czasowych, teraźniejszym i okresie wspomnień bohaterów z przed piętnastu lat. Był to czas kiedy kiedy Karolina i Mariusz Iwaszynowie się poznali. Dzięki wspomnianej wyżej narracji możemy bliżej przyjrzeć się roli Mariusza w przedstawionej historii. Przy okazji mamy możliwość obserwowania pracy służb mundurowych. Autorka w roli narratora skrupulatnie ukazuje szczegóły otoczenia.la styl w powieści jest bardzo stonowany, czego nie mogę powiedzieć o emocjach, tu się poprostu gotuje. Nie zdradzając szczegółów cała akcja zbudowana została na negatywnych emocjach. Fabułę tak jak wspomniałem podzielono pod względem czasowym na dwie części w celu ukazania różnych historii połączonych wspólnym mianownikiem. Pierwsza część zbudowana została wokół wydarzeń związanych z zaginięciami. Natomiast druga dotyczy relacji panujących w związku Karoliny i Mariusza Iwaszynow.

Jeśli chodzi o samych bohaterów początkowo dowiadujemy się o nich całkiem sporo poznając ich myśli uczucia, gęsty i obserwując codzienne zdarzenia z ich udziałem. Z tyłu głowy rodzi się jednak wrażenie, że to tylko pozory normalności. Zwroty akcji dotyczące bohaterów są momentami bardzo zaskakujace. Historia nie jest specjalnie dynamiczna, ale oderwanie się od niej stanowi nie lada problem. Niby to o czym pisze autorka znamy z codziennego życia, ale robi to w taki sposób, że treść pozostaje z czytelnikami na bardzo długo.

Sama osoba Mariusza to jeden wielki znak zapytania. Powodem do zastanowienia może być jego zachowanie. Z jednej strony kochający mąż toz drugiej strony jest pogrążony w ogromnej wewnętrznej rozpaczy.

Karolina, żona, matka, której postrzeganie świata zostało zaburzone w wyniku pewnego zdarzenia, o którym nigdy nie mogła zapomnieć.

Ich przyjaciele, czyli państwo Małeccy to również zastanawiające małżeństwo. Z jednej strony bardzo zamożni ludzie. Z drugiej strony można odnieść wrażenie, że na ich barkach ciąży tajemnica, którą chcieliby ukryć.

To wszystko zostało wkomponowane w fantastyczne spokojne miejsce, czyli dom nad jeziorem, nieopodal stadnina koni otoczone nieprzemierzonym lasem. 

Podsumowując powiem, że jest to książka nasycona ogromnymi emocjami tymi pięknymi jak przyjaźń miłość troską jak i tymi wyniszczającymi jak nienawiść,gniew, bezsilność, zdrada, rozczarowanie. Jest to pozycja, obok której nie da się przejść obojętnie. Jak wspomniałem na początku to mój pierwszy kontakt z autorką, ale na pewno nie ostatni.

Magda Stachula "Nieobliczalna" 

Liczba stron: 360

ISBN:9788367157681

"Nieobliczalna", czyli studium tyranii, przemocy, kłamstw, zdrady i oszustwa. Ukazane przy pomocy narracji pierwszoosobowej, gdzie główną rolę odgrywają myśli, uczynki, decyzje, odczucia mające konsekwencje wynikające z przeszłości i znajdujące przełożenie w teraźniejszości i przyszłości.

Akcja to związek przyczynowoskutkowy łączący piątkę bohaterów Alicję, Adeline Martynę, Daniela oraz Wojciecha. 

Martyna po ślubie z Wojciechem rzuca pracę pedagoga pozostając tym samym na utrzymaniu męża. Wojciech prezes browaru, miejski radny z pozoru przykładny mąż i ojciec w zaciszu domowym staje się typowym sadystą stosującym wobec żony przemoc fizyczną i psychiczną. Będąc w pracy śledzi każdy jej ruch przy pomocy aplikacji zainstalowanej w telefonie. Jednym słowem kobieta jest pod ciągłą kontrolą, a każda próba nieposłuszeństwa jest surowo karana. Martyna skrzętnie ukrywa, to że jest ofiarą również przed Alicją, która jest jej najbliższą przyjaciółką. Alicja posiada również pewnego rodzaju bagaż doświadczeń związany z samotnym macierzyństwem będącym konsekwencją błędu młodości. Jest osobą nadopiekuńczą w stosunku do swojego dwudziestodwuletuniego syna. Nie dopuszcza do siebie myśli, o tym że chłopak mógłby związać się z inną kobietą. Daniel przystojny dwudziestodwuletni student szykuje się do wyjazdu na stypendium naukowe do Włoch. Chłopak dzięki temu wyjazdowi chce wprowadzić w życie swój plan, który skrzętnie ukrywa przed matką. Jak się z czasem okaże nie jest to jego jedyna tajemnica. Chłopak przed matką stara się ukryć luźny związek z młodą studentką Adelina, która mieszka w małym mieszkaniu z matką, zmagającą się z ciężka depresją. Dziewczyna na studia zarabia pracując na nocnych zmianach w barze, gdzie poznaje Daniela.

"Nieobliczalna" to świetny thriller psychologiczny o kobietach pogrążonych w kłamstwie, gdzie każda z bohaterek próbuje coś ukryć. Jedna półprawda i jedno kłamstwo może zburzyć niczym domek z kart nawet najtwardsze relacje. Problem pojawia, się wtedy gdy do gry wchodzi uczestnik, posiadający pełnię wiedzy o pozostałych, którego nikt początkowo nie bierze na poważnie, a informacje jakie posiada mogą stanowić zagrożenie nawet dla niego samego.

Przyznam, że spore wrażenie zrobiła na mnie fabuła książki prowadzona w sposób bardzo przystępny. Na uwagę zasługuje sposób budowania napięcia, czyli stopniowo i niespiesznie. Odbiór "Nieobliczalnej" ułatwia jej strona techniczna. Składa się ona z krótkich rozdziałów, których tytuły to imiona bohaterów. Każdy z nich kończy się charakterystycznym dla tego gatunku zawieszeniem akcji. Jak w każdym thrillerze tak i tu odnosimy wrażenie, że prędzej czy później musi wydarzyć się coś złego. Punktem kulminacyjnym staje się tragedia, której na dobrą sprawę nic nie zapowiada. Skoro nastąpiło tego typu zdarzenie, musi być sprawca. Skoro go nie ma trzeba go stworzyć tak jak w tym przypadku. 

Książka pozostawia po sobie niesamowite wrażenie nawet po przewróceniu ostatniej strony. Oczywiście z całą stanowczością polecam, mimo że sam trafiłem na nią w wyniku korzystnego zbiegu okoliczności. Po lekturę "Nieobliczalnej" radzę sięgać bez względu na okoliczności.

Przemysław Borkowski "Śmierć nie ucieknie"

Seria: Prokurator Gabriela Seredyńska (Tom2)

Liczba stron: 448

ISBN: 9788366981003

W związku z pojawieniem się kontynuacji serii, której główną bohaterką jest prokuratorka Gabriela Seredyńska zdecydowałem się sięgnąć po poprzedni tom, czyli "Śmierć nie ucieknie". W skrócie o autorze mogę powiedzieć, że Przemysław Borkowski to prawdziwy człowiek renesansu, pisarz, dziennikarz, publicysta oraz artysta kabaretowy. Współtwórca Kabaretu Moralnego Niepokoju. Podczas jednego ze spotkań autorskich w jakich miałem przyjemność uczestniczyć powiedział o sobie " ten wysoki z kabaretu" ponieważ szerszemu gronu osób znany jest wyłącznie od tej strony.

Julia Gierszewska trzydziestosześcioletnia piosenkarka o dość dużym dorobku artystycznym. W życiu prywatnym nie radzi sobie najlepiej. Od pewnego czasu jest w związku ze swoim menadżerem. Ich relacja powstała głównie na potrzeby marketingowe, a opiera się wyłącznie na przemocy psychicznej i fizycznej oraz zależności finansowej. Kobieta wewnętrzną samotności topi w alkoholu. Po jednej z takich sesji terapeutycznych. Następnego dnia budzi się nie pamiętając wydarzeń poprzedniego wieczora i znajduje swojego partnera martwego. Widok jaki zastała powoduje,że wracają do niej wydarzenia z przeszłości, o których pragnęła zapomnieć. Julia dochodzi do wniosku, iż w zaistniałej sytuacji jedyną szansą jaka jej została jest ucieczka przed ewentualnymi konsekwencjami. W tym miejscu rozpoczyna się długa podróż niosąca ze sobą serię pytań początkowo bez odpowiedzi. Jednym z takich pytań jest to czy schematy jakie znamy z przeszłości muszą się powtarzać?. Kto pojawił się pod domem piosenkarki zamiast umówionego taksówkarza i dlaczego zabrał ją do swojego samochodu? Tropem Gierszewskiej i tajemniczego kierowcy rusza prokuratorka Gabriela Seredyńska i dwaj komisarze Nowaczyk i Aleksanderski.

"Śmierć nie ucieknie" to powieść, gdzie nie liczy się rozwiązanie zagadki kryminalnej. Stanowi ona tło, którego sedno tkwi w podróży do przeszłości. Droga, która łączy dwoje nieznajomych to pewnego rodzaju spowiedź lub psychoterapia mająca na celu ukazanie prawdziwego oblicza Julii i kierowcy. Wspomniana podróż, która miała uchronić tych dwoje przed tym co nie uniknione niestety okazała się powielaniem schematów, od których chcieli uciec.

Jeśli chodzi o bohaterów. Julia Gierszewska typowa artystyczna dusza o trudnej przeszłości, która nie daje o sobie zapomnieć. Mimo ogromnej popularności tkwi w przemocowym związku i pogrąża się w nałogu alkoholowym. Marek (taksówkarz) bezrobotny informatyk, również człowiek z bagażem negatywnych wspomnień. Jego kondycja psychiczna pogarsza się po śmierci matki. Budzi to w nim skłonności do stalkingu. Prokuratorka Gabriela Seredyńska to z jednej strony typowy prawnik znający doskonale swoją pracę, a z drugiej strony to osoba, która nie boi się wyjść ze swojej strefy komfortu, aby rozwiązać sprawę do końca. Nowaczyk trudny w obyciu, bałaganiarz, prawdziwy policjant zakochany w swojej pracy.

Książkę, mimo imponującej objętości czyta się wyśmienicie. Styl reprezentowany przez autora zasługuje na szczególną uwagę. Jego dbałość o szczegóły jest imponująca. Jak sam mówi nawet w kwestii makijażu potrzebował konsultacji, a za eksperta posłużyła mu żona. W kwestiach prawnych również prosił o opinie specjalistów. Jak każdy autor Borkowski ma swoją metodę wyszukiwania ciekawych imion i nazwisk swoich bohaterów. Autor podkreśla, że zawsze zaczyna pisanie od stworzenia planu, który wtrakcie pracy i tak podlega zmianie.

Wracając do powieści napisana jest przyjemnym językiem. Tempo akcji jak na tego typu książkę jest bardzo przyzwoite. Znajdziemy tu sporo wciągających cliffchangerow kończących każdy z ponad stu rozdziałów. Sednem jest tutaj rys psychologiczny postaci, który możemy zaobserwować dzięki świetnie prowadzonej narracji. Dzięki temu poznajemy myśli, uczucia, decyzje, motywy każdego z bohaterów.

Podsumowując powiem, tyle że jest to doskonała książka o sekretach skrywanych całe życie oraz studium na temat powielania schematów wyniesionych z domu rodzinnego, samotności i braku miłości. Jest to pozycja naprawdę godna polecenia.

Jakub Szamałek "Cokolwiek wybierzesz" 

Seria: "Ukryta sieć" (Tom1)

Liczba stron: 423

ISBN:9788328065833

W ostatnim czasie wzbudziły moje zainteresowanie kryminały i thrillery technologiczne. Zaczęło się jak zwykle niewinnie od "Podszeptu" Jacka Łukawskiego. Nie dawno trafiałem na kolejną interesującą pozycję mam na myśli pierwszy tom serii "Ukryta sieć" zatytułowany "Cokolwiek wybierzesz", której autorem jest Jakub Szamałek. W tym poście postaram się szerzej przyjrzeć tej pozycji. Akcja zaczyna się dość niewinnie od śmiertelnego wypadku drogowego, w sumie nic sytuacją jakich wiele. Problem pojawia się w momencie, gdy na jaw wychodzi informacja, o tym że poszkodowanym jest znany aktor i gwiazda programu telewizyjnego Ryszard Buczek. Zdarzenie od  razu staje się obiektem zainteresowania prasy plotkarskiej.  Tu pojawia się początkująca dziennikarka, która potrzymuje propozycje napisania artykułu o  zmarłym. Kobieta zbierając informacje trafia na wskazówki świadczące ,o tym że nie był to zwykły wypadek, a sprawa ma drugie dno. Pomocny w poszukiwaniach staje się Leon naoczny świadek zdarzenia. Ich spotkanie spowoduje lawinę pytań, na które dziennikarka będzie musiała znaleźć odpowiedź.

Z mojego punktu widzenia na tym etapie mogę postawić pytanie, gdzie jest wspomniana technologia. I od razu śpieszę z odpowiedzią najważniejsze w powieści jest śledztwo dziennikarskie tym samym Policja schodzi na drugi plan, ale nie pozostaje bez znaczenia. Dziewczyna zanim zacznie pracę nad dochodzeniem musi wywiązać się z umowy z portalem, dla którego pracuje i napisać artykuł dający dużą ilość wyświetleń w jak najkrótszym czasie. Od tego momentu autor przy pomocy Julity pokazuje, że wszystko co związane jest z dostępem do informacji zaczyna się od Internetu. Wiedza to akurat pozytywny aspekt sieci. Niestety każdy medal ma dwie strony tak jak w  tym przypadku. Zawsze z podmiotu możemy stać się przedmiotem zainteresowań, często do takich zdarzeń dochodzi bez naszej wiedzy. W takiej sytuacji znalazła się nasza bohaterka Julita Wójcik. Powodem tego stał się beznamiętny kontakt z Internetem i wiara w jego możliwości. Stawką w jej przypadku była nie tylko opinia, dane osobowe, oszczędności. W wyniku swojej ignorancji mogła stracić nawet życie.

Jeżeli chodzi o  konstrukcję książki mimo swoich 423 stron, a w przypadku e-booka jest ich nieco więcej jest co sprawdziłem w praktyce."Cokolwiek wybierzesz"pisana przyjemnym lekkim momentami zabawnym językiem. Daje to sporo przyjemności z lektury. Dostajemy tu sporą dawkę nieoczekiwanych zwrotów akcji. Dla mnie największym zaskoczeniem był kierunek zaproponowany przez autora w drugiej części książki. Nie będę się na ten temat szerzej rozpisywać ponieważ musiałbym zbyt głęboko dotknąć wątku kryminalnego, który okazał się kluczowy.

Podsumowując powiem, że autor doskonale ukazuje społeczeństwo i czasy, w których przyszło nam żyć. Zwraca uwagę na otaczającą nas z każdej strony technologię, uzależnienie od mediów społecznościowych, wyssanych z palca sensacji i górujących nad wszelkimi informacjami plotek, a zbrodnie dokonywane w realnym świecie i transmitowane w sieci stanowią niewykrywalne źródło dochodu. Autor podaje jasny i prosty przepis jak ustrzec się przed zagrożeniami płynącymi z sieci. Samo zakończenie stanowi interesujący produkt wyjścia do kolejnej części serii, której nie mogę się doczekać.

Max Czornyj "Piekło" 

Seria: Komisarz Eryk Derylo (Tom 10)

Liczba stron: 352

ISBN: 9788381959414

To już jest koniec nie ma już nic. Ale czy na pewno?. Tak wypadałoby zacząć post poświęcony dziesiątej części serii z Komisarzem Erykiem Derylo zatytułowanej "Piekło". W porównaniu z całym dotychczasowym dorobkiem autora tworzącym serię. Najnowszy tom wypada dość przeciętnie. Niby krew w dalszym ciągu leje się strumieniami, morderca sili się na wymyślne zbrodnie. To dla zagorzałego fana Eryka Derylo może okazać się zbyt mało. Więcej na ten temat w dalszej części. W tym miejscu spróbuję przybliżyć wam fabułę powieści 

W Lublinie dziesiąty raz pojawia się seryjny morderca. Psychopata porywa ofiary według tylko sobie znanego klucza. Nagrania ukazujące bezwzględne tortury zamieszcza w Internecie. Wstępne działania  Policji wskazują na brak związku między ofiarami. W toku prowadzonego śledztwa pojawia się jeden punkt wspólny mam tu na myśli psychiatrę Annę Winter.

Kilkukrotnie wspominałem w swoich postach, o tym że mocną stronę oprócz treści stanowi szata graficzna powieści. Elementy 3D sprawiają, że patrząc na okładkę pochłania nas ogień piekielny. Książka napisana została prostym językiem w kilkudziesięciu krótkich rozdziałach. Jedno czego mi zabrakło w tym przypadku to walor edukacyjny, który towarzyszył fabule poprzednich części. Tutaj pojawia się dopiero w posłowiu i dotyczy istotnych, aktualnych kwestii nie związanych z treścią książki. 

Na tym etapie o bohaterach wiemy już chyba wszystko. Eryk Derylo to doświadczony policjant z wieloletnim stażem. Okrutnie skrzywdzony przez los i psychopatycznego mordercę. Jego sposobem na koncentrację przy okazji wyjątkowo trudnych spraw jest składanie żurawi z papieru, które ostatecznie lądowały w koszu. Jest człowiekiem skromnym, zasadniczymi. Wymaga wiele od innych,ale stanowi przy tym przykład pracowitości czasami na granicy prawa. Mniej więcej w połowie serii w zaczyna towarzyszyć mu podkomisarz Tamara Haler. Fanka motocykli, osoba niezwykle inteligentna spostrzegawcza, oczytana, momentami irytująca. Traktuje Eryka jak ojca. Bez jego wiedzy ustanawia go jako osobę, która otrzyma pełne informacje o jej stanie zdrowia. Robi to dlatego, że choroba coraz bardziej daje o sobie o sobie znać, a tylko do niego ma pełne zaufanie. W konsekwencji czego przebywa coraz częściej na zwolnieniach, amino to bierze czynny udział w prowadzonym śledztwie.

W momencie,gdy zacząłem swoją przygodę z Komisarzem wpadłem w przerażenie spowodowane skrupulatnością i dbałością o szczegóły w opisywaniu zbrodni. Z czasem przyzwyczaiłem się do tego stanu rzeczy i stalem się bardziej wymagający. Do tej pory trafiałem na to co lubię najbardziej,czyli szczegółowe śledztwa, nieoczekiwane zwroty akcji oraz mnóstwo trzymających w napięciu cliffchangerow. Tutaj sporo z tych elementów zabrakło. Nawet na temat samego sprawcy nie dowiadujemy się za wiele. Niestety mimo kontrowersyjnego tytułu, ciekawej okładki "Piekło" pozostawia pewien niedosyt. Jeżeli chodzi o zakończenie to na ten moment ciężko stwierdzić czego się można po nim spodziewać. Podsumowując mogę powiedzieć tylko tyle, że "Piekło" jako zakończenie świetnej serii na tle poprzednich części wypada dość słabo, mimo że czyta się je dość szybko. Jeżeli ktoś zechce zakończyć świetną serię w jakikolwiek sposób to ostatecznie mogę tą pozycję polecić.